Карл Г.Јунг и Аналитичка психологија (I дел)

 

                 

Карл Г.Јунг, таткото на Аналитичката психологија бил меленхолично, необично дете, единствен син на татко свешетник во евангелистичка црква.

До својата девета година, растел како единствено дете на своите родители. Роден е во Кесвил, Швајцарија на 26.07.1875 година.

Денеска го знаеме како еден од најголемите психолози, психотерапевти и мислители од минатиот век. Целото негово трагање е трагање по Бог, по духовноста и пат кон Индивидуација.

Вели дека неговиот духовен живот започнал со еден сон, кој го сонувал кога имал три години. Во тој сон паднал во дупка и се нашол во голема просторија во која имало црве н тепих и златен престол на кој седело некое чудно суштество во форма на фалус, од крв и месо. Одеднаш го слушнал гласот на мајка си „ Тоа е човекојадец.“ Исплашен, се разбудил.

Децении подоцна, кога веќе длабоко бил навлезен во проучувањето на симболите и архетипите, дошол до заклучок дека човекојадецот е канибалистички симбол кој во себе го има мрачниот језуитски Бог и фалусот, како негов симбол. За Јунг тие две нешта стануваа опозит едно на друго и ја претставуваат темната страна на природата.

Со истражување на таа темна сила ќе се занива целиот свој живот.

За да ни биде појасен овој негов интрес, важно е да знаеме дека во исто време додека бил изложен на евангелистичкото влијание од својот татко, во исто време бил изложен и на други религиозни влијанија, од страна на мајка си и нејзиниот татко, неговиот дедо Самјуел Прајсверк, кој имал контакти со светот на духовите. Еднаш неделно разговарал со духот на својата прва жена, во присуство на својата втора жена, бабата на Јунг и неговата ќерка, Јунговата мајка.

Прилично сложена ситуација, за едно дете, зарем не?

Својата мајка ја доживувал како хировита, страшна, која го познавала темниот свет. Можеме да претпоставивиме од каде доаѓа амбивалентноста, двојната природа на архетипот на Мајка. Во речникот на Јунговите симболи се вели: „Негативен атрибут, на архетипот мајка, се пројавувава во нејзината способност да зеведува, труе, голта, уништува и убива.“

Нејсе, ова е само една од можностите, да продолжиме со факти.

Двојните религиски влијанија, швајцарскиот протестантизам и паганскиот спиритуализам, создале дуалност и кај самиот Јунг. Верувал дека има две личности, Број 1  и Број 2.

Првата учествува во секојдневниот живот, понекогаш е емотивен, детинест и недисциплиниран. Тежи кон академски успех, се занимава со наука и сака да биде угледен граѓанин. Втората личност е доста проблематична, но ја носи смислата и за некое чудо се протега низ историјата.

Се чини, дека поимот колективно несвесно, се родил од Број 2, од мислителот...

Но, како растел, оваа личност се повеќе отстапувала место на Бројот 1 и пораснал во атлетски граден, убав и јак млад човек. Неговиот изглед, насмевката и љубовта кон животот, секогаш оставале силен впечаток на секој кој ќе го сретнел, а посебно на жените.

Студирал медицина на Базелскиот универзитет, се занимавал со филозофија, а најголем впечаток на него оставиле делата на Кант и Ниче. Во текот на студиите, доаѓа до сознание дека психијатрија би била научна дисциплина за него. Вели дека во психијатријата го одушевил моментот на спојување меѓу природата и духот.

Субјективизмот во психијатријата бил пресуден за неговата одлука, како и два настана кои се случиле. Имено, во рок од неколку недели откако ја донел одлуката, без никаква причина се скршила, односно се преполовила, како и ножот за леб. Бил убден дека овие настани се повик од духот на татко му и веднаш се упатил на сеанса кај својот дедо Самјуел Пајсверк. Медиум била неговата петнаесетогодиншна роднина Хелена Прајсверк, која во своите трансеви станувала жена по име Ивенес, мирна, префинете, која раскажувала за минатите животи, исполнети со драматични, љубовни односи.

Кутрата, била премногу заљубена во Карл и очајнички сакала да го импресионира и привлече неговото внимание. Кога Јунг на крајот тоа го сфатил, бил длабоко разочаран, но сепак поминале две години, во такви парапсихолошки сеанси.

За да не биде чудно, зошто на крајот од 19-от век избор на психијтрија како научна дисциплина и парапсихолошките сеанси имале некаква врска, добро е да знаеме дека тогаш се сметало дека проучувањето на психата ( од грчки, што значи душа), има врска со психичките истражувања и спиритуализмот. Дури и друштвото за психички истражувања, формирано 1882 година, си поставило задача да докаже дека човечката душа е нематеријална супстанца, која постои независно од телото.

Својата обука ја започнал во декември 1900 година, кога станал асистент во болницата за душени болести Бургхелци, клиника поврзана со Циришкиот Универзитет.

Таму соработувал со Еуген Блојлер, еден од најугледните швајцерски психијатри.

Следните девет години ќе ги помине во оваа клиника, специјализирајќи на деменција прекокс ( dementia praecox), подоцна наречена шизофренијa (shizofrenia).

*Илустрација превземена од: https://aventurasnahistoria.uol.com.br/noticias/personagem/ha-144-anos-nascia-carl-gustav-jung-pai-da-psicologia-analitica.phtml